مرکز جامع سرطان
این سرطان از ریه ها شروع می شود و می تواند به سایر قسمت های بدن سرایت کند. اگرچه سرطان ریه یکی از شایع ترین سرطان ها در ایران است، اما با ترک سیگار و دوری از دود سیگار دیگران تا حدودی قابل پیشگیری است.
این بیماری تقریباً همیشه در دیوارههای خاکستری مایل به صورتی رنگ راههای هوایی ریهها (به نام برونش یا برونشیول) یا کیسههای هوایی (به نام آلوئول) شروع میشود. بیش از ۲۰ نوع سرطان ریه وجود دارد . دو نوع اصلی سرطان ریه غیر سلولی و سرطان ریه سلول کوچک است.
سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC)
آدنوکارسینوم شایع ترین نوع NSCLC است. ۴۰ درصد موارد سرطان ریه را تشکیل می دهد. عمدتاً در افرادی که سیگار میکشند یا قبلاً سیگار میکشیدند اتفاق میافتد. این نوع همچنین شایع ترین نوع سرطان ریه در بین افراد غیر سیگاری است. زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می شوند. افراد مبتلا به این نوع معمولا جوانتر از افراد دیگر هستند. آدنوکارسینوم ریه می تواند به غدد لنفاوی، استخوان ها یا سایر اندام ها مانند کبد گسترش یابد.
کارسینوم سلول سنگفرشی معمولاً از بزرگترین شاخه های ریه شروع می شود که پزشکان آن را برونش مرکزی می نامند. این نوع ۳۰ درصد از سرطان های ریه را تشکیل می دهد و در مردان و افرادی که سیگار می کشند شایع تر است. ممکن است حفره ای در داخل تومور ایجاد کند. اغلب مجاری هوایی بزرگتر را درگیر می کند. کارسینوم سلول سنگفرشی همچنین می تواند به غدد لنفاوی، استخوان ها و سایر اندام ها مانند کبد گسترش یابد.
کارسینوم های سلول بزرگ تمایل دارند در حاشیه بیرونی ریه ها شروع شوند. آنها نادرتر از آدنوکارسینوم یا کارسینوم سلول سنگفرشی هستند و ۱۰ تا ۱۵ درصد سرطان های ریه را تشکیل می دهند. این نوع تومور می تواند رشد سریعی داشته باشد و اغلب به غدد لنفاوی مجاور و نقاط دورتر بدن گسترش می یابد.
سرطان ریه سلول کوچک (SCLC)
از انواع تهاجمی سرطان ریه است. معمولاً در برونش های بزرگ و مرکزی شروع می شود. تقریبا تمام افرادی که به آن مبتلا می شوند سیگاری هستند. امکان رشد سریع دارد و ممکن است به کبد ، استخوان و مغز سرایت کند. سرطان ریه سلول کوچک ۱۰ تا ۱۵ درصد سرطان های ریه را تشکیل می دهد.
سرطان ریه
عوامل خطر سرطان ریه:
سیگار کشیدن بزرگترین عامل خطر سرطان ریه است. این عامل حدود ۸۵٪ از تمام موارد را به خود اختصاص می دهد. ترک سیگار خطر را به مراتب کاهش می دهد. احتمال ابتلای افرادی که ترک سیگار کردند تنها کمی بیشتر از افراد غیرسیگاری است.دلایل دیگری نیز وجود دارد:
برخی اختلالات ژنتیکی ممکن است برخی افراد را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.
استشمام دود تنباکو نیز یک علت است . افرادی که با فردی که سیگار می کشد زندگی می کنند ۲۰ تا ۳۰ درصد بیشتر از کسانی که در خانه های بدون سیگار زندگی می کنند در معرض ابتلا به سرطان ریه هستند.
افرادی که در معرض پرتودرمانی قرار می گیرند نیز می توانند در معرض خطر بیشتری باشند.
تماس با برخی از مواد شیمیایی نیز عامل خطر است. افرادی که با آزبست کار می کنند یا در معرض گرد و غبار اورانیوم یا گاز رادیواکتیو رادون هستند، به خصوص اگر سیگار می کشند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان ریه هستند.
بافت ریه ای که توسط یک بیماری یا عفونت زخمی شده است، مانند اسکلرودرمی یا سل ، در معرض خطر تومورهای آن بافت قرار می گیرد. این خطر همچنین در افرادی که فیبروز ریوی یا عفونت HIV دارند بیشتر است.
برخی از محققان فکر می کنند که رژیم غذایی نیز ممکن است بر خطر ایجاد سرطان ریه تأثیر بگذارد. اما این مساله هنوز قطعی نمی باشد.
پیشگیری از سرطان:
اقدامات زیادی می توانید انجام دهید تا شانس ابتلا به سرطان ریه را کاهش دهید:
نکته مهم این است که سیگار نکشید و از دود دست دوم دیگران دوری کنید .
اگر هرگز سیگار نکشیده اید، خطر ابتلا به سرطان ریه در شما کم است. اگر در حال حاضر سیگار می کشید، به خصوص اگر سیگاری شدید هستید، احتمال ابتلا به سرطان ریه شما می تواند ۳۰ برابر بیشتر از خطر یک غیر سیگاری باشد. مدت دوره ای که سیگار کشیده اید نیز امر مهمی است.
همچنین باید از چیزهایی که شما را در معرض خطر قرار می دهد اجتناب کنید:
گاز رادون: این گاز بی رنگ، بی بو و رادیواکتیو است که خاک و سنگ می توانند از خود خارج کنند. می تواند از طریق فونداسیون نفوذ کند و در داخل خانه هایی که به خوبی عایق بندی شده اند ایجاد شود.
آزبست: اگر با آن سر و کار دارید نکات ایمنی را رعایت کنید.
برای پیشگیری از سرطان ریه چه کنم؟
اگرچه نمی توانید از هر موردی پیشگیری کنید، اما می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر انجام دهید.
اگر سیگار میکشید، ترک سیگار را اولویت اصلی خود قرار دهید. انجام آن سخت است. و قبل از اینکه این عادت را برای همیشه کنار بگذارید، اغلب چندین تلاش لازم است. با این حال، هزاران نفر با موفقیت ترک میکنند و احتمال ابتلا به سرطان ریه را کاهش میدهند. با پزشک خود در مورد موثرترین راه های ترک سیگار صحبت کنید.
اگر با افرادی که سیگار می کشند زندگی می کنید یا کار می کنید، آنها را تشویق کنید که سیگار را ترک کنند و از آنها بخواهید که در اطراف شما سیگار نکشند.
از مصرف خود سرانه مکمل های بتاکاروتن خودداری کنید. مطالعات نشان می دهد که مصرف مکمل های بتاکاروتنمی تواند سرطان ریه را در افرادی که سیگار می کشند بیشتر کند.
خانه خود را از نظر وجود رادون بررسی کنید. اکثر فروشگاههای سختافزار یک کیت ارزان قیمت و با کاربرد آسان دارند که سطح رادون را به دقت اندازهگیری میکند.
اگر با مواد شیمیایی سرطان زا کار می کنید، تمام قوانین ایمنی را برای محافظت از خود رعایت کنید.
ورزش کنید و رژیم غذایی غنی از میوه ها و سبزیجات داشته باشید. این عادات سالم خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان و همچنین بیماری قلبی و دیابت را کاهش می دهد.
علائم سرطان ریه:
اغلب در مراحل اولیه هیچ علامتی وجود ندارد. برای افراد دیگر، پرچمهای قرمزی که میتوانند با سرطان ریه مرتبط باشند عبارتند از:
تنگی نفس
سرفه هایی که از بین نمی روند
خس خس سینه
سرفه کردن خون
درد قفسه سینه
تب
کاهش وزن با یا بدون کاهش اشتها
صدای خشن
درد یا ضعف شانه یا بازو
مشکل در بلع
درد استخوان غیرمعمول
غربالگری و تشخیص سرطان ریه:
نوعی از سی تی اسکن، به نام سی تی اسکن با دوز کم (spiral low dose CT scan)، به تشخیص زودهنگام بیماری در افراد سیگاری و سیگاری های سابق می تواند کمک کند.انجام این نوع سی تی اسکن بصورت سالانه برای بزرگسالان ۵۵ تا ۸۰ ساله که سیگاری و یا افرادی که در ۱۵ سال گذشته ترک کرده اند توصیه می شود.
زمانی که سرطان ریه شروع به ایجاد علائم کرد، معمولاً در عکس اشعه ایکس قابل مشاهده است. گاهی اوقات، سرطان ریه که هنوز شروع به ایجاد علائم نکرده است، در عکس قفسه سینه که برای هدف دیگری گرفته شده است، مشاهده می شود. پزشک شما ممکن است برای معاینه دقیق تر، سی تی اسکن قفسه سینه شما را تجویز کند.
تشخیص سرطان ریه معمولا با بیوپسی ریه تایید می شود. پزشک یک لوله نازک را از طریق بینی یا دهان شما و از مجرای هوا به سمت تومور هدایت می کند و یک نمونه بافت کوچک را برمی دارد. این عمل برونکوسکوپی نامیده می شود که اغلب بهمراه بیوپسی هدایت شده با سونوگرافی اندوبرونشیال (EBUS) انجام می شود. این اقدام برای تومورهای نزدیک به مرکز ریه کاربردی است.
اگر بیوپسی سرطان ریه را تایید کرد، پزشک از آزمایشهای دیگری برای تعیین نوع سرطان و میزان گسترش آن استفاده میکند. غدد لنفاوی اطراف را می توان با روشی به نام مدیاستینوسکوپی برای سلول های سرطانی آزمایش کرد، در حالی که تکنیک های تصویربرداری مانند سی تی اسکن، اسکن PET، اسکن استخوان، و MRI یا سی تی اسکن مغز می تواند سرطان را در سایر نقاط بدن تشخیص دهد.
اگر مایعی در ناحیه بین لایههای بافتی که دیواره قفسه سینه و ریهها را میپوشاند وجود داشته باشد، برداشتن مایع با سوزن (به نام توراسنتز ) ممکن است به تشخیص سرطان و همچنین بهبود علائم تنفسی کمک کند. اگر آزمایش مایع برای سلولهای سرطانی منفی باشد - که تقریباً ۶۰٪ مواقع اتفاق میافتد - ممکن است پزشک شما روشی را انجام دهد که به عنوان جراحی توراکوسکوپی با کمک ویدئو (یا VATS) شناخته میشود تا پوشش ریه را برای بررسی تومورها مشاهده و در صورت نیاز بیوپسی کند.
درمان سرطان ریه:
درمان بستگی به نوع سرطان ریه شما و میزان پیشرفت آن دارد. گاهی اوقات، اگر بیماری گسترش نیافته باشد، پزشکان می توانند برای برداشتن تومور جراحی انجام دهند. همچنین ممکن است پرتودرمانی، شیمی درمانی، درمان های هدفمند و ایمونوتراپی نیز در درمان استفاده شود.
منبع : WebMD
کلیه حقوق برای مرکز جامع سرطان محفوظ می باشد.